wie mij kent weet dat ik in de lengte niet goed bedeeld ben , k heb dat altijd opgelost met hoge hakken te dragen . Een gewoonte die k veel jaren had en voor mij dus geen enkel probleem was , tot ik een paar jaar Parkinson had . T stappen begon moeilijker te worden en ik begon minder stabiel te lopen . Wanneer ik op controle ging bij de neuroloog vertelde ik dat ik een probleem had . welk vroeg hij wel dokter ik kan moeilijker gaan met hoge hielen , k heb altijd het gevoel of ik er af ga vallen . Hij bekeek me , zag naar mijn voeten , schudde zijn hoofd en antwoorde dan zal u platte schoenen moeten dragen , dokter ik ben al zo klein antwoorde ik waarop hij zegde ik ook mevr maar ik draag ook geen hoge hielen . Waarop ik prompt de slappe lach kreeg , hij me vragend van over zijn bril aankeek en hem antwoorde dat dat echt geen zicht zou zijn en hij vermoedelijk dan bij een van zijn collega s op bezoek zou moeten gaan . K moet zeggen nu veel jaren later weet ik dat dit een stom probleem was , maar zo als zo veel onder ons ik in t begin stadium weinig over Parkinson wist en nog minder dat het stukje en beetje afgeven is .Der zijn ergere dingen dan met platte schoenen door t leven gaan maar die hieltjes waren een deel van mij en geloof me ik doe ze soms nog eens aan pure nostalgie maar nu zijn t zit schoenen zoals mijn overleden vriendin Frieke zegde

een van mijn eerste medicijnen voor Parkinson was Mirapexine , de neuroloog beschreef het als een medicijn dat dopamine na bootst en eigenlijk je hersenen een beetje voor de zot hielden .We starten met 3 x de lichtste dosis die er was , zalig de verkrampingen verdwenen als sneeuw voor de zon. Na een dikke week ze hebben genomen zat ik in de zetel met op mijn schoot de poes en aan mijn voeten mijne kleine jachthond , ik zag in mijn ooghoek een beweging zag nog eens maar niks te zien . Na een paar minuten zag ik weer die beweging mijn eerste gedacht een muis , kon ze niet echt zien maar er was toch iets ! Ik porde de hond even aan die haar oog optrok en een zucht liet van weet jij wel hoe laat het is k zette de kat op de grond en zij zoek de muis geen van beide bewoog ook maar dus ik ging zelf al sakkerend op jacht naar die volgens mij muis , ze zijn snel die diertjes en k vond ze niet zelfs geen muizenkeutel . Toen dit zich een paar dagen later herhaalde was ik eigenlijk wat boos op die twee als de bel ging moest ik zelf blaffen en als er een muis zat kon ik zelf op jacht , k wou eigenlijk ook best een dier hier in huis zijn .Na twee weken en geen muis echt gezien te hebben vond ik t verdacht en ging de bijsluiter van de pillen lezen en ja daar stond dat je der bijwerkingen van kon hebben. Dus ik bel naar de neuroloog en leg haar mijn probleem uit . Inderdaad het kon maar ik zou ze toch moeten nemen en met de tijd zelfs verhogen , k wist niet wat ik hoorde , zag eens naar de horen van de telefoon en antwoorde dat ik ze direct ging laten en ik paste om te verhogen want als ik meer nam en ik met de auto weg was ik een olifant de baan zag oversteken plots op mijne rem zou gaan staan om dat beest door te laten ze me vermoedelijk zouden weg steken . Welke kop ze trok kon ik niet zien maar k denk dat ze nog aan t bekomen is

29 oktober t is 3.30 als mijn schoonzoon ons komt halen , k heb dan amper 1.30 geslapen maar dat houd me niet tegen van blij als een kind te zijn om samen met mijn kleinzoon de stad van zijn dromen te gaan verkennen .Na een korte maar super vlucht komen we aan en beginnen zijn ogen al te glinsteren een Barcelona shop trekt zijn aandacht t is t eerste wat hij ziet en geloof me t zal niet de laatste zijn .Na een extra ontbijt waar hij met veel smaakzijn drie eitjes met spek op eet zijn we der klaar voor en starten we met een wandeling door de oude stad richting Rambla buiten de menselijke standbeelden vinden we aan die straat niks . Liever een wandeling langs de oude haven waar de machtige grote schepen liggen . Na de middag begint voor hem zijn droom uit te komen Camp Nou hier komt Dakota en hij is er klaar voor ! Als hij s avonds moe in zijn bed kruipt glinsteren zijn ogen nog , zijn droom van Messi en co te zien is uitgekomen , en wees nu eerlijk wat is t mooiste wat een grootouder kan doen dat is kleinkinderen herinneringen geven die ze nooit zullen vergeten . Zondag Camp Nou bezichtigen was een tour van 5 u jonges nooit geweten dat er zoveel trappen waren en k heb ze allemaal gedaan een hele prestatie met mijne blinde verstekeling Parkinson die duidelijk niet van plan was geweest om eens thuis te blijven en ik te laat besefte dat ik hem misschien bij de douane had kunnen laten . Tja hij was er en ik zeulde hem dus mee in mijn handtas vermits hij duidelijk niet van plan was van zelf te stappen . Barcelona een mooie stad die dag en nacht leeft ik heb Genoten met een grote G en dat kan geen mens me nog afnemen . Dakota bedankt voor die onvergetelijke tijd want ook voor mij zijn dit herinneringen die ik niet snel zal vergeten

Hoe streng dat men ook in op de vlieghaven Coco de wereldreiziger was er zeker bij .Hij is al 13 jaar de trouwe vriend van mijn kleinzoon , dus hij moest er zeker bij zijn