1. apr, 2019

Spaanse wetenschappers slagen erin de tremoren en rigiditeit van Parkinson te verminderen met 'therm

Spaanse wetenschappers slagen erin de tremoren en rigiditeit van Parkinson te verminderen met 'thermo laesies'

Spaanse onderzoekers zijn erin geslaagd de tremoren en stijfheid veroorzaakt door Parkinson te verminderen met een techniek die thermo-laesie wordt genoemd: met gefocuste ultrasone golven met hoge intensiteit worden sommige hersenstructuren verbrand. Het is een revolutie in de therapeutische aanpak die wordt toegepast in een klinische studie.

 

laSexta.com | Madrid | 2019/03/31

Carlos stelde zich voor dat hij over vier jaar in rolstoelen zou zitten, hij is 46 en werd gediagnosticeerd met de ziekte van Parkinson op zijn 41  . "De beving is beheersbaar. Het probleem is stijfheid.


Hij kon zich nauwelijks kleden, hij schaamde zich om uit eten te gaan. Door de ziekte heeft is hij niet in staat van te werken :

Op een dag begreep hij dat het genoeg was en onderging een baanbrekende experimentele behandeling  en ging van trillen naar behoud van stabiliteit.

Hij is een van de 62 patiënten met Parkinson die hebben deelgenomen aan de nieuwe procedure die de medische uitrusting van een ziekenhuis in Madrid test . "Het 's als straling, maar in plaats van ultrasone stralen is , " legt José Obeso, directeur van het Center for Integrated Neurowetenschappen HM Hospital.

De techniek, minimaal invasief, veroorzaakt een thermo-lesie in een structuur van de hersenen . "Hoewel mensen denken dat ze gewoon tremoren zijn, is Parkinson het een heel moeilijke ziekte," legt Carlos uit, en dat komt omdat patiënten last hebben van stijfheid en depressie.

de ingreep vermindert niet alleen tremor, maar minimaliseert ook de stijfheid en traagheid  en het blokkeren van de patiënt . Het effect is onmiddellijk, een enkele sessie. "Als we vijf of zeven jaar winnen, wint de persoon tijd, zodat we verder kunnen gaan", zegt Obeso. In Spanje zijn er 150.000 mensen met de ziekte van Parkinson.

 

1. apr, 2019

Pimavanserine voor psychose bij de ziekte van Parkinson

 

Pimavanserine voor psychose bij de ziekte van Parkinson

Psychose bij de ziekte van Parkinson (ZvP) wordt gekenmerkt door hallucinaties en wanen. Het is de voornaamste oorzaak van invaliditeit en verpleeghuisopname en het heeft belangrijke gevolgen voor de kwaliteit van leven van zowel patiënten als mantelzorgers. Er wordt geschat dat tot maximaal 60 % van de patiënten met de ZvP een psychose kan krijgen tijdens het beloop van de ziekte. Buiten psychose is een cognitieve stoornis, waaronder dementie, een ander veelvoorkomend en invaliderend niet-motorisch symptoom bij mensen met de ZvP. Een aantal studies vermelden een sterk verband tussen een cognitieve stoornis en psychose bij de ZvP. Het is daarom belangrijk dat een antipsychotisch medicijn voor mensen met de ZvP ook veilig is bij een cognitieve stoornis.  

Door: Werkgroep Wetenschapsnieuws

Slechts enkele antipsychotische medicijnen zijn effectief voor de behandeling van psychose bij de ZvP als andere behandelingsmogelijkheden niet meer in aanmerking komen.

De studieopzet     

Doel van de studie is het meten van de werkzaamheid van pimavanserine op een psychose bij parkinsonpatiënten met een cognitieve stoornis versus zonder cognitieve stoornis. Tevens bij patiënten die wel of geen cognitie-verbeterende medicatie gebruiken.

Voor deze studie zijn de gegevens gebruikt van 185 patiënten uit een eerdere studie waarin het effect van pimavanserine en placebo op de psychose is vergeleken gedurende 6 weken. De opsplitsing van de onderzoekspopulatie is toen nog niet gemaakt.

Resultaten en conclusie

Uit de studie bleek dat pimavanserine een groter effect had op een psychose bij de ZvP als er tevens sprake was van een cognitieve stoornis. Het effect was behoorlijk en mogelijk nog sterker als er ook cognitieverbeterende medicatie werd gebruikt. Meer onderzoek is nodig om de resultaten te bevestigen.  

Bron: https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/mds.27488

opmerking werkgroep wetenschapsnieuws:

In Nederland wordt vaak clozapine (off-label, niet officieel geregistreerd voor deze indicatie) voorgeschreven voor het gebruik bij de ZvP en in de VS, waar de studie werd gedaan, is dat pimavanserine. Vele andere antipsychotica verergeren de motorische symptomen.

In het Nederlandse tijdschrift voor Psychiatrie wordt gesteld dat pimavanserine, wanneer geregistreerd, ingezet zou kunnen worden als clozapine niet het gewenste resultaat heeft (Duits et al. Tijdschrift voor psychiatrie 59 (2017)9, 528-536).  

23. mrt, 2019

Dopamine-agonisten

Dopamine-agonisten

Dopamine-agonisten

Deze medicijnen bootsen de werking van dopamine na, doordat ze direct op de dopamine-receptor hun werking uitoefenen.  Soms start de behandeling met deze medicijnen, en soms worden ze toegevoegd aan de behandeling met levodopa. In dat geval kan de dosis levodopa lager blijven, waardoor de kans op bijwerkingen minder groot is.

Bewegingstraagheid

Dopamine-agonisten helpen tegen bewegingstraagheid en spierstijfheid, soms wat minder tegen het beven. De werking wordt in de loop van de tijd minder, zeker als ze zonder levodopa worden gegeven. Dit heeft te maken met het voortschrijden van de ziekte.

Bijwerkingen

Deze middelen kunnen als bijwerkingen hebben: misselijkheid, braken, duizeligheid (door lage bloeddruk bij snel opstaan), verwardheid en hallucinaties (vaker bij ouderen), gok-, koop- en seksverslavingen (impulscontrole-stoornissen) en slaperigheid en plotselinge slaapaanvallen.

  • Pramipexol (Sifrol) standaard en met gereguleerde afgifte (bijsluiter)
  • Ropinirol (Requip) standaard en met gereguleerde afgifte (bijsluiter)
  • Rotigotine (Neupro-pleister) (bijsluiter) *
  • Pergolide (bijsluiter)
  • Bromocriptine (Parlodel) (bijsluiter)

Tip voor huidproblemen

* Wij kregen de volgende tip van één van onze leden. Wanneer er huidproblemen zijn met de Neupropleister of andere transdermale producten, geven neurologen vaak de volgende tip: 'Bij jeuk en roodheid kunt u na het verwijderen van de pleister een Cortison Creme op de huid smeren, bijvoorbeeld Hydrocortison Acetaat 1%. Smeer dit niet voor het plakken van de pleister op de huid, want dan plakt de pleister niet goed. Voor het plakken kunt u een Cortison bevattende neuspray proberen, aangezien deze op waterbasis zijn. Bijvoorbeeld Nasonex of Flixonase. Beide moeten wel op recept van de arts voorgeschreven worden.'

Bromocriptine en pergolide worden vrijwel niet meer voorgeschreven vanwege de kans op afwijkingen aan de hartkleppen. Het kan echter zijn, dat een patiënt zodanig gunstig reageert op een van deze twee medicijnen dat besloten wordt het gebruik van de middelen onder strenge controle van onder andere een cardioloog voort te zetten.

Via een Apomorfinepomp kan ook een continudosis worden gegeven. Klik hier voor meer informatie.

11. mrt, 2019

COGNITIEVE ACHTERUITGANG VAN DE ZIEKTE VAN PARKINSON - KUNNEN WE ER IETS AAN DOEN?

COGNITIEVE ACHTERUITGANG VAN DE ZIEKTE VAN PARKINSON - KUNNEN WE ER IETS AAN DOEN?

Voor veel mensen is een van de meest relevante niet-motorische kenmerken van de ziekte van Parkinson (PD) cognitieve achteruitgang. Aandacht, werkgeheugen, uitvoerende functie, geheugen, taal en visueel redeneren zijn de cognitieve vaardigheden die het vaakst worden aangedaan bij PD, wat een probleem kan zijn, omdat deze vaardigheden ons in staat stellen dagelijkse functies uit te voeren, zoals opletten, problemen oplossen, onthouden waar items zijn en hoe om bepaalde taken uit te voeren.

Cognitieve veranderingen kunnen een intrinsiek onderdeel van PD zijn, veroorzaakt door abnormale accumulatie van het eiwit alfa-synucleïne in Lewy-lichaampjes in de denkgebieden van de hersenen. Wanneer dit gebeurt, zijn er strategieën gaande van cognitieve therapie tot medicijnen om de cognitieve functie te ondersteunen die hier te lezen is .

De blog van vandaag zal zich op een andere manier concentreren - op de enorme reeks behandelbare medische problemen die de cognitieve functie kunnen verslechteren. Deze factoren zijn cruciaal om te identificeren, omdat als ze worden behandeld, de cognitieve functie kan verbeteren.

Gehoorverlies en cognitieve achteruitgang

Ik begin met het bespreken van een factor die zelden wordt genoemd in discussies over cognitieve achteruitgang bij de ziekte van Parkinson, maar is een zeer behandelbare bijdrage aan cognitieve problemen - gehoorverlies . Overvloedig onderzoek bestaat dat de bewering ondersteunt dat gehoorverlies de cognitieve functie beïnvloedt. De connectie werd onlangs benadrukt in de New York Times en in de Wall Street Journal .

Een Johns Hopkins-onderzoeksstudie beoordeelde duizenden medische claims en toonde een verband aan tussen gehoorverlies en een verhoogd 10-jarig risico op dementie, vallen, depressie en een hartaanval. Onderzoek suggereert ook dat verbetering van het gehoor met gehoorapparaten de cognitieve functie kan verbeteren . Eén studie toonde aan dat geheugenverlies vertraagde bij patiënten die begonnen met het dragen van hoortoestellen, en benadrukte het belang van vroegtijdig opsporen en behandelen van gehoorverlies.

Hoe kan gehoorverlies bijdragen aan cognitieve achteruitgang?

Het is logisch dat gehoorproblemen de cognitie kunnen beïnvloeden. Mensen die niet goed horen:

  • neem niet deel aan een gesprek en beperk hun sociale en cognitieve betrokkenheid, die kan bijdragen tot cognitieve achteruitgang.
  • gebruik meer cognitieve energie om de geluiden die ze horen te ontcijferen. Dit laat minder cognitieve kracht over voor andere taken.
  • zullen het moeilijk hebben om te onthouden wat ze horen.

Als de mensen om je heen je vertellen dat je gehoor lijkt te zijn afgenomen, laat je gehoor dan evalueren met een audiogram. Verbetering van uw gehoor met gehoorapparaten kan veel positieve gevolgen hebben voor uw welzijn en mogelijk ook de cognitieve functies verbeteren.

Andere mogelijke bijdragers aan cognitieve achteruitgang bij Parkinson

Horen is niet de enige aanpasbare bijdrage aan cognitieve achteruitgang. Overweeg deze lijst met uw arts te bespreken om ervoor te zorgen dat u niet hoeft te worden beoordeeld op een van deze voorwaarden:

  • Medicatie-effecten - De eerste stap om te nemen wanneer cognitieve problemen worden vastgesteld, is om al uw medicijnen samen met uw artsen te bekijken. Bepaalde medicijnen die worden gegeven voor de frequentie van de plassen, migraine, toevallen, angst en andere aandoeningen, kunnen de cognitieve functie beïnvloeden of uw denken traag maken. Zelfs sommige medicijnen die voor PD worden gegeven, kunnen aan dit probleem bijdragen. Zorg er dus voor dat u uw medicatielijst regelmatig bij uw neuroloog raadpleegt en spreek het uit als u veranderingen in uw cognitieve vermogens merkt. Als een medicijn wordt geïdentificeerd dat de cognitieve functie kan verslechteren, kan het worden gewijzigd.
  • Bijkomende infectie - Als cognitieve problemen (of hallucinaties) snel lijken te beginnen of verergeren, is het belangrijk om te controleren op een urineweginfectie of een longontsteking. Als een infectie wordt vastgesteld, kan deze worden behandeld met antibiotica.
  • Depressie - Het is goed ingeburgerd dat depressie cognitieve achteruitgang kan nabootsen. Wanneer iemand depressief is, heeft hij / zij de neiging zich sociaal terug te trekken en zichzelf niet cognitief te beïnvloeden. Wanneer dit gebeurt, wordt de aandoening pseudo-dementie genoemd en met de juiste behandeling van de depressie kan de cognitieve functie worden hersteld.
  • Abnormale schildklierfunctie - Cognitieve problemen kunnen het gevolg zijn van te weinig schildklierhormoon, dat eenvoudig kan worden gecontroleerd met een bloedtest en gecorrigeerd met een recept van synthetisch schildklierhormoon.
  • Abnormale niveaus van vitamine B12 - Cognitieve problemen kunnen ook het gevolg zijn van lage niveaus van vitamine B12. Dit kan ook eenvoudig worden gecontroleerd met een bloedtest en worden gecorrigeerd door supplementaire vitamine B12 te nemen.
  • Orthostatische hypotensie - Periodieke druppels van de bloeddruk kan optreden als een niet-motorische symptomen bij PD waarin je kunt lezen hier . Tijdens perioden van lage bloeddruk kan de cognitieve functie afnemen als gevolg van een verminderde bloedtoevoer naar de denkende delen van de hersenen. Als dit wordt vermoed, laat iemand dan tijdens deze periodes uw bloeddruk zittend en opstaan. Een scala aan behandelingen voor orthostatische hypotensie, variërend van veranderingen in levensstijl tot voorgeschreven medicijnen, kan deze situatie helpen en hopelijk de cognitieve functie verbeteren.
  • Vasculaire gezondheid van de hersenen - Slechte bloedcirculatie naar de hersenen, vaak als gevolg van vernauwde of beschadigde bloedvaten van hoge bloeddruk, hoge cholesterol en diabetes, kan beroertes veroorzaken. Slagen kunnen duidelijk zijn en resulteren in een plotseling neurologisch tekort, zoals het onvermogen om één zijde te bewegen of te spreken. Slagen kunnen ook stil zijn en geen merkbaar neurologisch tekort veroorzaken, als ze van invloed zijn op delen van de hersenen die niet bij bepaalde functies betrokken zijn. Een opeenhoping van beide soorten beroertes kan echter bijdragen aan cognitieve achteruitgang. Verbeterde voeding, lichaamsbeweging en een goede beheersing van bloeddruk, cholesterol en diabetes kunnen helpen deze bijdrage aan cognitieve achteruitgang te voorkomen.
  • Slecht slapen en slaapapneu - Slecht slapen van Parkinson disease ‘s leidt over het algemeen tot vermoeidheid overdag welke cognitieve taken kan bemoeilijken. Slaapapneu, dat vaak wordt vermoed vanwege aanhoudend, luid snurken, is één oorzaak van slechte slaap, die een verhoogde incidentie heeft bij mensen met PD. In de algemene bevolking wordt deze aandoening vaak geassocieerd met obesitas, met vetafzettingen in de bovenste luchtwegen, wat resulteert in obstructie van de normale ademhaling 's nachts. Bij PD kan de aandoening echter te wijten zijn aan een combinatie van factoren zoals rigiditeit, hypokinesie en posturele abnormaliteiten van de rompspieren alsook autonome stoornissen. Een andere oorzaak van de verstoorde ademhaling van de PD kan een abnormale signalering zijn van slaap- en ademhalingscentra in de hersenen. Ongeacht de oorzaak, in deze toestand, zijn er frequente ontwaken tijdens de nacht, als gevolg van intermitterende start en stopt van de ademhaling en de resulterende episodes van druppels in zuurstofgehalte in het bloed. Typisch, de persoon is zich niet bewust van de frequente ontwakingen omdat ze zo kort zijn, maar ze kunnen leiden tot een verhoogd risico op hartaandoeningen en beroertes, evenals tot verhoogde cognitieve problemen. Slaapapneu kan worden gediagnosticeerd met een polysomnogram of slaaponderzoek, waarbij sensoren tijdens de slaap op de hoofdhuid en het lichaam worden geplaatst om ademhalingspatronen, zuurstofniveaus, hersenactiviteit, hartslag, bloeddruk en lichaamsbewegingen vast te leggen. Deze test biedt veel informatie en is het meest accuraat wanneer deze wordt uitgevoerd in een slaapcentrum, hoewel er zeer vereenvoudigde thuisversies zijn, die veel minder informatie vastleggen, maar dat kan voor sommige mensen voldoende zijn. Als slaapapneu wordt gedetecteerd, kan deze worden behandeld met een reeks ademhalingsapparaten die 's nachts de ademhaling ondersteunen. maar ze kunnen leiden tot een verhoogd risico op hartaandoeningen en beroertes, evenals tot verhoogde cognitieve problemen. Slaapapneu kan worden gediagnosticeerd met een polysomnogram of slaaponderzoek, waarbij sensoren tijdens de slaap op de hoofdhuid en het lichaam worden geplaatst om ademhalingspatronen, zuurstofniveaus, hersenactiviteit, hartslag, bloeddruk en lichaamsbewegingen vast te leggen. Deze test biedt veel informatie en is het meest accuraat wanneer deze wordt uitgevoerd in een slaapcentrum, hoewel er zeer vereenvoudigde thuisversies zijn, die veel minder informatie vastleggen, maar dat kan voor sommige mensen voldoende zijn. Als slaapapneu wordt gedetecteerd, kan deze worden behandeld met een reeks ademhalingsapparaten die 's nachts de ademhaling ondersteunen. maar ze kunnen leiden tot een verhoogd risico op hartaandoeningen en beroertes, evenals tot verhoogde cognitieve problemen. Slaapapneu kan worden gediagnosticeerd met een polysomnogram of slaaponderzoek, waarbij sensoren tijdens de slaap op de hoofdhuid en het lichaam worden geplaatst om ademhalingspatronen, zuurstofniveaus, hersenactiviteit, hartslag, bloeddruk en lichaamsbewegingen vast te leggen. Deze test biedt veel informatie en is het meest accuraat wanneer deze wordt uitgevoerd in een slaapcentrum, hoewel er zeer vereenvoudigde thuisversies zijn, die veel minder informatie vastleggen, maar dat kan voor sommige mensen voldoende zijn. Als slaapapneu wordt gedetecteerd, kan deze worden behandeld met een reeks ademhalingsapparaten die 's nachts de ademhaling ondersteunen. waarin sensoren tijdens het slapen op de hoofdhuid en het lichaam worden geplaatst om ademhalingspatronen, zuurstofniveaus, hersenactiviteit, hartslag, bloeddruk en lichaamsbewegingen vast te leggen. Deze test biedt veel informatie en is het meest accuraat wanneer deze wordt uitgevoerd in een slaapcentrum, hoewel er zeer vereenvoudigde thuisversies zijn, die veel minder informatie vastleggen, maar dat kan voor sommige mensen voldoende zijn. Als slaapapneu wordt gedetecteerd, kan deze worden behandeld met een reeks ademhalingsapparaten die 's nachts de ademhaling ondersteunen. waarin sensoren tijdens het slapen op de hoofdhuid en het lichaam worden geplaatst om ademhalingspatronen, zuurstofniveaus, hersenactiviteit, hartslag, bloeddruk en lichaamsbewegingen vast te leggen. Deze test biedt veel informatie en is het meest accuraat wanneer deze wordt uitgevoerd in een slaapcentrum, hoewel er zeer vereenvoudigde thuisversies zijn, die veel minder informatie vastleggen, maar dat kan voor sommige mensen voldoende zijn. Als slaapapneu wordt gedetecteerd, kan deze worden behandeld met een reeks ademhalingsapparaten die 's nachts de ademhaling ondersteunen.
  • Hoofdtrauma - zoals u wellicht weet, draagt ​​trauma in het verleden waarschijnlijk bij aan een klein verhoogd risico op PDWanneer cognitieve veranderingen optreden, kunnen deze verband houden met een acuut hoofdtrauma. Een val waarbij het hoofd wordt geraakt, kan bijvoorbeeld bloedingen veroorzaken in verschillende gebieden in en rond de hersenen. Meestal zal het duidelijk zijn dat een reis naar de eerste hulp nodig is vanwege veranderingen in het bewustzijn. Soms lijkt het letsel echter mild, hoewel het inwendige bloedingen veroorzaakt. Bloeden in de subdurale ruimte rond de hersenen kan bijvoorbeeld langzaam en subtiel zijn en leiden tot cognitieve veranderingen die zich in de loop van weken tot maanden ontwikkelen. Daarom is het over het algemeen aan te raden om, na zelfs licht hoofdletsel als er hoofdpijn, braken, kortdurend geheugenverlies, toevallen of zichtbaar trauma boven het sleutelbeen is, een computertomografie (CT) van het hoofd uit te voeren.

Tips en afhaalrestaurants

  • Hoewel cognitieve achteruitgang een kenmerk van PD zelf kan zijn, kunnen er andere medische problemen zijn die bijdragen. Wordt geëvalueerd voor deze kwesties is van cruciaal belang, omdat het aanpassen ervan een positieve invloed kan hebben op de cognitie en uw kwaliteit van leven.
  • Daarom is het erg belangrijk dat u uw arts op de hoogte stelt van eventuele wijzigingen die u opmerkt (of die geliefden aangeven) in uw cognitieve functie zodat potentiële corrigerende maatregelen zo snel mogelijk kunnen worden genomen.
  • Gehoorverlies kan een behandelbare bijdrage leveren aan cognitieve achteruitgang. Als u vermoedt dat uw gehoor beschadigd is, overweeg dan uw arts om een ​​verwijzing voor een audiogram te vragen. Hoortoestellen zullen waarschijnlijk uw welzijn verbeteren en kunnen ook de cognitieve achteruitgang verbeteren.
  • Er zijn vele andere behandelbare bijdragers aan cognitieve achteruitgang, waaronder: medicatie-effecten, infectie, schildklierafwijkingen, lage vitamine B12-spiegels, beroertes, hoofdtrauma, orthostatische hypotensie en slaapapneu.
11. mrt, 2019

HOE SOCIALE ISOLATIE TE VERMINDEREN TIJDENS HET LEVEN MET PARKINSO

HOE SOCIALE ISOLATIE TE VERMINDEREN TIJDENS HET LEVEN MET PARKINSON

10JULI

HOE SOCIALE ISOLATIE TE VERMINDEREN TIJDENS HET LEVEN MET PARKINSON

Parkinson is niet altijd mooi.

Er zijn fysieke beperkingen, het onvermogen om luid en duidelijk te praten, het piepen van je telefoon om je eraan te herinneren dat je je medicijnen moet nemen, de trilling, het schuifelen, het kwijlen, de maskering van het gezicht, het gebrek aan evenwicht, de frustratie, de stokken en de wandelaars en de aanzienlijke en vaak erg zware last van kwetsbaarheid draag je overal mee naar toe.

Dit zijn enkele van de realiteiten waarmee je elke dag leeft.

Daarom is het niet verrassend dat veel mensen die met Parkinson leven ervoor kiezen zich te isoleren. Door je contact met de buitenwereld te beperken, hoef je minder uit te leggen wat je moet doen. En je kunt situaties vermijden waarin je je geen lid meer voelt van de gezonde club.

Het probleem met loskoppelen is dat sociaal isolement je symptomen kan verergeren, je het risico kan inhouden andere gezondheidsproblemen te ontwikkelen, je kansen op depressie te vergroten , cognitieve achteruitgang te versnellen en je kwaliteit van leven te verminderen .

Dus wat kun je doen om de verleiding om te isoleren te vermijden en je opnieuw te verbinden met de wereld om je heen?

Voordat we suggesties aanbieden, moeten we eerst sociale isolatie en de relatie tot eenzaamheid definiëren. Veel mensen hebben deze termen door elkaar gebruikt, maar onderzoek wijst uit dat ontkoppeling hen meer inzicht kan geven, zelfs als ze idealiter gelijktijdig worden onderzocht.

Sociaal isolement wordt gekenmerkt door een klein sociaal netwerk en weinig participatie in sociale activiteiten . Eenzaamheid, aan de andere kant, is een persoonlijke interpretatie van een psychologische toestand. Het gaat om het waarnemen dat je een gebrek aan sociale steun hebt. Dus iemand met een sociaal contact kan zich nog steeds erg eenzaam voelen. En iemand die geen sociale contacten heeft, voelt zich misschien helemaal niet eenzaam.

Nu we weten wat het is, is dit wat sociaal verbonden zijn voor u kan doen.

Voordelen van sociale verbondenheid

Mensen die meer sociaal verbonden zijn ...

  • Heb meer toegang tot informatie
  • Heb meer toegang tot transportmogelijkheden
  • Ontvang meer emotionele steun
  • Zijn meer beïnvloed door en zullen waarschijnlijk gezond gedrag nastreven
  • Heb meer financiële middelen
  • Profiteer van community-programma's
  • Ervaar een betere fysieke en mentale gezondheid
  • Beheer stress, verandering en verlies op productievere manieren
  • Stuiter terug van fysieke tegenslagen sneller
  • Hebben minder kans om risicovol gedrag aan te nemen
  • Zoek naar mogelijkheden om anderen te helpen op een manier die hen in ruil fysieke en mentale gezondheidsvoordelen oplevert

Dus waarom is het zo dat, met al het bewijs dat wijst naar de voordelen van sociale verbondenheid, het voor sommige mensen zo moeilijk is om uit hun schuilplaats te komen?

Omdat jezelf uit de wereld zetten als iemand met Parkinson niet gemakkelijk is.

Veel mensen die met Parkinson leven - vooral in de begintijd van hun diagnose als er zoveel nieuw en onbekend is - proberen een geheel nieuwe identiteit terwijl ze ook proberen hun oude intact te houden.

Misschien kun je vertellen.

Je leest alle geweldige dingen die mensen doen terwijl je met Parkinson leeft, maar je vraagt ​​je af en betwijfelt vaak of dat ook jouw realiteit kan zijn.

Als een persoon met Parkinson wil je misschien je diagnose delen omdat het zo'n opluchting is om eindelijk een naam te hebben voor wat je hebt gevoeld en ervaren, en toch ben je bang dat anderen je zullen zien zodra ze het weten.

Je weet dat je misschien nu of in de nabije toekomst wat hulp nodig hebt, maar het idee om een ​​last te zijn is genoeg om je stil te houden en de gelofte af te leggen om het allemaal alleen te doen.

Ondanks dat al deze uitdagingen als reëel worden aanvaard, is het onderzoek duidelijk: sociaal isolement is een gezondheidsrisico en met Parkinson al een permanente verblijfsvergunning in je nieuwe gewoonte, kan het nemen van controle over wat je kunt controleren een groot verschil maken in hoe goed je ermee leeft.

Als jij (of iemand waar je om geeft) isolatie gebruikt als een manier om een ​​diagnose van Parkinson aan te pakken, zijn hier een paar kleine acties die je kunt ondernemen om meer verbonden te worden en vandaag goed te leven. Sommige van de onderstaande suggesties vereisen heel weinig tijd en energie en anderen eisen meer. Begin waar je bent.

Als je meer sociaal actief bent, voel je je angstig, begin klein. (Als het je zo angstig maakt dat je niet verder kunt gaan, overweeg dan om een ​​therapeut te raadplegen die je hiermee kan helpen.)

Een manier om klein te beginnen, is door een deal met jezelf te maken om één actie per week te ondernemen of deze maand één nieuwe activiteit uit te voeren. Het heeft geen zin om jezelf onder druk te zetten. Kies een activiteit die je uitdaagt om uit te rekken, maar niet zoveel stress op je legt dat je niet de vruchten kunt plukken van het doen ervan.

Het goede nieuws is dat je, net als veel van de mensen waarmee we hebben gewerkt, bent geëvolueerd van een sociaal isolement naar een gevoel van betrokken leden van hun gemeenschap, als je eenmaal een idee hebt van hoe het voelt om meer connecties te leggen, Ik kan bijna niet stoppen.